Título: Libro das alquimias 

Autor: Xesús Constela, é un escritor galego que naceu en Ferrol no ano 1963. Estudou filología inglesa e agora traballa como profesor nun Instituto de Poio.
Escribiu obras coma, As humanas proporcións, Shakespeare destilado, 15.724 e Apoteose das perchas.
Na miña opinión é unha persoa moi amable e toma a vida con humor, na presentación do libro contounos moitas anécdota que lle aconteceron ao escribir o libro e deixounos un avance do seu novo libro "A rotura das paisaxe",que estou desexando ler.

Xénero: Narrativa, e combina a realidade coa ficción.

Temas:
- Principal: A importancia e a historia das bibliotecas 
- Secundario:A relación dun rapaz cu home maior e descoñecido

Estrutura:

      -Externa: Está dividido en capítulos curtos, o libro contén 188 páxinas.

      -Interna: Hai unha introducción na que o neno conta a súa situación, un nó no que aparece un novo personaxe, o vello misterioso, e un desenlace no que os dous personaxes perden o contacto por un suceso que marcará a vida do neno.

Personaxes:
- Un neno, é un rapaz moi curioso que lle vai cambiar a vida cando coñece ao señor maior que se mudou ao baixo do seu piso.
- Un vello, era un hme solitario, que só chegou ao piso cun carro da compra cun estampado de cuadros escoceses
Unha curiosidade sobre os personaxes é que o autor escribiu o libro con  nomes para os personaxes pero despois decidiu borralos para que ninguén puidese ter unha idea equivocada dos personaxes, a anécdota é que despois de pasar por correctores e pola editorial, nunha das páxinas quedou escrito o nome dun dos personaxes,Víctor.

Lugar onde transcorre a acción: Nunha vila , onde a xente case toda se coñece.

Tempo:

          - Época: Na actualidae, aínda que  recorda tempos pasados, como a queima de libros da Biblioteca Nacional de Alexandría.

          - Duración: Non ten unha duración establecida, pero empeza cando o vello se muda e acaba cando o neno se ten que mudar coa súa tía despois do tráxico accidente de seus pais.

Técnicas narrativas: 
Narrador en 1ª persoa. Unha das técnicas utilizadas polo autor é maracr as respiracións dun dos protagonistas. Estas pausas representanse con tres puntos suspensivos.
Ademais nos diálogos, fai algo moi díficil, que é non poñer guións nin explicar quen fala, pero todos os lectores o entenden.

Vocabulario: coloquial , aínda que hai fragmentos con vocabulario das enciclopedias, que pode resultar máis culto.

Resumo:
Este libro conta a historia dun neno, que un día descobre que un home maior entrou a vivir no baixo da súa vivenda. O rapaz decide investigar de quen se trata e ao entrar no piso encontra libros voando e en situación moi extrañas.
Despois, os dous comezan a falar da Biblioteca de Alexandría e de Hipatía, lévanse xenial ata que un suceso, como a morte dos pais do rapaz,  fai que el se teña que mudar á casa da súa tía e os dous perden o contacto.

Opinión persoal :

Gústoume , xa que relaciona o presente con feitos do pasado, como o de Hipatía e a Biblioteca de Alexandría. Creo que este libro é moi díficil de escribir debido a que hai citas históricas, que necesitas investigar para poder escribir e non se poden inventar.
O que máis me gustou foi manter unha conversa co autor na que nos explicou anédotas e curiosidades do libro.